அம்பேத்கரின் சூத்ரர், ஈவேராவின் சூத்திரன், ஜின்னாவின் காபிர்! [1]
ஜின்னா சூத்திரர்களுடன் விளையாடியது [1940-47]: 1946 நேரிடை செயல்பாடு [Direction Action Day] என்ற தீவிரவாத தாக்குதல் மூலம், துலுக்கர் தமது வெறித்தனத்தை வெளிப்படுத்தினர். இதில் பாதிக்கப் பட்டது இந்துக்கள் தாம், அதாவதி எஸ்.சி இந்துக்கள். 14-08-1946 அன்று துலுக்கர் கல்கத்தாவில் ஊர்வலமாகச் சென்று ஜின்னா-அம்பேத்கர் தலைமை ஏற்போம் என்று குரல் கொடுத்தனர்[1]. ஜோகேந்திர நாத் மண்டல் [Jogendra Nath Mandal] என்ற எஸ்சியை வைத்துக் கொண்டு, ஜின்னா மோசடி வேலை செய்தார். சூத்திரர்-துலுக்கர் ஒற்றுமை போர்வையில், வங்காளத்தில், அவரை உபயோகித்துக் கொண்டார். பிறகு, பாகிஸ்தான் உருவானதும், “இந்துவிற்கு” பிரதிநிதுத்துவம் அளிக்கிறேன் என்ற போர்வையில். இவரை சட்ட அமைச்சராக்கினார். ஆனால், அடிப்படைவாத-மதவெறி துலுக்கர்களால் அதிகமாக இம்சிக்கப் பட்டார். இதனால், இவர், ராஜினாமா செய்து, இந்தியாவிற்கு ஓடிவர நேர்ந்தது. ஆக, நாயக்கருக்கு நேரிலும், கடிதம் மூலமும் அதிர்ச்சி கொடுத்தார் என்றால், ஜோகேந்திர நாத் மண்டலுக்கு, இன்ப அதிர்ச்சி கொடுத்து வெளியேற்றினார் எனலாம். ஏனெனில், சூத்திரனாக இருந்தாலும், காபிர் பதவி தான் கிடைக்கும், சூரையாடப் படுவான். ஆனால், ஈவேரா துலுக்கனாக மாறாலாம் என்றெல்லாம் எழுதி, பேசியுள்ளது, அவரது போலித் தனத்தையே காட்டுகிறது.
அலி சகோதரர்களும், ஈவேராவும்: மௌலானானா மொஹம்மது அலி ஜௌஹர் (Maulana Mohammad Ali Jouhar) மற்றும் மௌலானா சௌகத் அலி (Maulana Shaukat Ali) ராமசாமி நாயக்கர் வீட்டிற்கு வந்ததாக சொல்லிக் கொள்கிறார்கள். மொஹம்மது அலி ஜௌஹர் (10 December 1878 – 4 January 1931) மற்றும் சௌகத் அலி (1873 – 1939) “அலி சகோதர்கள்” என்று குறிப்பிடப் படுகிறார்கள், கிலாபத் இயக்கத்தின் போது, காந்தி இவர்களுக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தார். ஆனால், அவர்கள் காந்தியை மதிக்கவில்லை. அலி சகோதரர்களை, பெரியார் தமது தாயார், மனைவிகளுக்கு அறிமுகம் செய்து வைக்கும்போது, ”இந்த உலகமே காந்தியுடன் இருக்கும்போழுது, அந்த மஹாத்மாவோ, இந்த மௌலானா முஹம்மது அலியின் சட்டைப்பையில் இருக்கிறார்” என்று சொன்னார், என்றெல்லாம் பெரியாரைப் பற்றியுள்ள புத்தகங்களில் காணப்படுகிறது. அலி சகோதரர்களுக்கு தமிழ் தெரியாது, அப்படியானால். நாயக்கர் இந்தியில் / உருதில் அவர்களுடன் பேசியிருக்க வேண்டும். ஆங்கிலத்திலும் பேசியிருக்கலாம். காசி எல்லாம் சென்று வந்திருப்பதாலும், பெரிய வியாபாரி என்பதாலும் நாயக்கருக்கு இந்தி தெரியும். ஆகவே, அவர் எப்படி இந்தி எதிர்த்தார் என்று தெரியவில்லை!
அம்பேத்கரின் விளக்கம் [1946]: வேத-இலக்கியங்கள் மூலமாகப் பெறப்படும் விவரங்களை, “பிராமண கருதுகோள் மூலம் சூத்ரரகளின் தோற்றம்,” என்ற தலைப்பில் அலசி, அவையெல்லாம் அர்த்தமற்றவை, சரித்திர மாணவன் அவற்றை பொருட்டாக எடுத்துக் கொள்ளமாட்டான் என்று ஒதுக்கிறார்[2]. அம்பேத்கர், தம்முடைய “சூத்ரர் யார்?” [“Who were Shudras?”] என்ற புத்தகத்தில், சூத்ரர் ஆரியர் மற்றும் க்ஷத்திரியர் [degraded khatriyas] என்பதை எடுத்துக் காட்டினார்[3]:
1) சூத்திரர்களும் ஆரியர்களே.
2) சூத்திரர்கள் சத்திரிய வர்க்கத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருந்தனர்.
3) பழங்கால ஆரிய சமுதாயத்தினரின் மிகச் சிறந்த சக்தி வாய்ந்த மன்னர்களில் சிலர் சூத்திரர்களாக இருந்தனர் என்பதால் சூத்திரர்களும் சத்திரியர்களின் ஒரு முக்கிய வர்க்கத்தினராக இருந்தனர்.
அவர், அவர் காலத்தில் இருந்த புத்தகங்களை எல்லாம் தீர படித்தவர். அவருக்கு அந்நேரத்தில் இருந்த விவரங்களை வைத்து எழுதியதால், “ஆரியர்” என்றார். மேலும், பௌத்தத்தை ஏற்றுக் கொண்ட அவருக்கு, பௌத்தமத நூல்களில் “ஆரியர்” என்பது, இனப்பெயர் கிடையாது என்பதும் தெரியும். ஏனெனில், புத்தரையே “ஆரிய” என்று சீடர்கள் விளித்துள்ளனர். ஆனால், ஈவேராவுக்கு இதெல்லாம் தெரியாது. இல்லை தெரிந்தாலும், தெரியாதது போல நடந்து கொண்டார். ஏனெனில், அவரது பேச்சு, எழுத்து எல்லாமே ஆதாரங்கள் இல்லாமல், அரைகுறையாக இருந்தன.
அம்பேத்கரின் சூத்ரர் பற்றிய ஆராய்ச்சி [1946]: அம்பேத்கர் சமஸ்கிருதம், பாலி, ஆங்கிலம் முதலிய மொழிகளில் உள்ள நூல்களைப் படித்த்து, சூத்ரர், சத்திரியர் தான், காலப் போக்கில், சூத்ர-சத்திரியர்களுக்கும் பிராமணர்களுக்கும் பிரச்சினை ஏற்பட்டது என்று எடுத்துக் காட்டினார். அதனால், சூத்ரர், சத்திரியர்களிடமிருந்து பிரிந்து, சூத்ரர் என்ற நான்காம் பிரிவாக உருவெடுத்தார்கள். ஆனால், ஈவேரா அத்தகைய நூல்களை / புத்தகங்களைப் படித்தாரா இல்லையா அல்லது அவருக்கு அம்மொழிகள் தெரியுமா-தெரியாதா, இல்லை, படித்து அவருக்கு சொன்னவர், முறையாக சொன்னார்களா இல்லையா என்று தெரியவில்லை. அதனால் தான், அம்பேத்கருடன் மாறுபட்டு, சூத்திரன் என்று உருவாக்கி, அவர்களை வேறுவிதமாக, தாழ்த்தி, கேவலப்படுத்தினார். ஈவேரா, அம்பேத்கர் அவ்வளவு அந்நியோன்னிய நண்பர்கள் என்றால், ஒன்று கூடி பேசினார்கள், திட்டம் போட்டார்கள் என்றால், இவ்விசயத்தில் எப்படி எத்ரும்-புதிருமாக ஆனார்கள்? இந்தோ-ஆரிய சமூகத்தில், சத்திரிய-வர்ணத்தில், அவர்கள், சத்திரியர்களுக்கு இணையாக வைத்து மதிக்கப் பட்டனர்.
- அக்காலத்தில் பிராமணர், சத்திரியர், வைசியர் என்று ஆரிய சமூகத்தில் மூன்று வர்ணத்தவர் தான் இருந்தனர். சூத்திரர் தனியாக வர்ணமாக இருக்கவில்லை. சத்திரிய வர்ணத்தவராக இருந்தனர்.
- சூத்ர-அரசர்களுக்கும், பிராமணர்கக்கும் சச்சரவுகள் இருந்தன [விசுவாமித்திரர்-வசிஷ்டர்[4]]. அவற்றில் பிராமணர்கள், சூத்ரர்களால் பலவித அவமானங்களுக்கும், கொடுமைகளுக்கும், உட்பட நேர்ந்தது.
- சூதரர்களின் அத்தகைய கொடிய மற்றும் அடக்குமுறைகளால் பாதிக்கப் பட்ட பிராமணர் அவர்களுக்கு, பூணூல் அணிவிக்கும் சடங்கை செய்ய மறுத்தனர்.
- பூணூலை இழந்த சூத்ரர் சமூகத்தில் தாழ்ந்தவர்களாகினர். இதனால், சத்திரிய நிலையை இழந்து, வைசியர்களுக்கும் கீழாக வைக்கப் பட்டனர். இவ்வாறுதான், சூதரர் என்ற நான்காவது வர்ணம் உண்டாயிற்று.
சூத்ரர் பற்றி ஈவேரா: ஈவேரா ஒழுங்காக புத்தகங்களைப் படிக்காமல், மொழிபெயர்ப்புகள் மற்றும் பாலசுப்ரமணியன், ராமநாதன், அண்ணாதுரை போன்றோர் மொழிபெயர்த்து சொனதை வைத்துக் கொண்டு எழுதியது அரைகுறையாகத்தான் உள்ளது. சமஸ்கிருதம் தெரியாது. எனவே, கருத்துகளும் இவ்விசயத்தில் பிழையாகவே இருக்கின்றன:
- “நான் பிறப்பதற்கு முன்னோலேயே தேவடியா மக்கள் நீங்கள், நான் பிறப்பதற்கு முன்பே சூத்திரர்கள் நீங்கள்- நான்காவது சாதி நீங்கள், இப்போது நாளைக்கு நான் சாகப்போகிறேன் – சூத்திரனாய் விட்டுவிட்டுத்தானே சாகிறேன்… (பெரியார் ஈவெரா சிந்தனைகள் தொ.1:1:3205)”
- “… சாஸ்த்திரத்திலே தேவடியாள் மகன் என்கிறான், பார்ப்பானுக்கு பிறந்தவன் என்கிறான், சூத்திரனுக்கு பெண்டாட்டியே கிடையாது என்கிறான். சூத்திரச்சி பார்ப்பானுடைய வைப்பாட்டி என்று எழுதி இருக்கிறான்…(இதையெல்லாம்) யார் கவனித்தீர்கள்… ((பெரியார் ஈவெரா சிந்தனைகள் தொ.1:1:3234)”
- “..ஆனதினாலே, நாம் முதலாவது இப்போது மானத்துக்காகப் போராடுகிறோம், வேறே எதற்காகவும் இல்லை. இழிவு – தேவடியாள் மகன், பார்ப்பானுடைய வைப்பாட்டி மகன், தாசிப் புத்திரன் என்று சட்டத்திலே இருக்கிறது.. (பெரியார் ஈவெரா சிந்தனைகள் தொ.1:1:3249):
- “… என்போன்ற ‘சூத்திரன்’ என்று சொல்லப்படுபவன் ‘பறையன்’ என்று சொல்லப்படுவோருக்கு உழைப்பதாகச் சொல்லுவதெல்லாம், ‘சூத்திரர்கள்’ என்று தம்மை யாரும் கருதக்கூடாது என்பதற்காகத் தானேயல்லாமல் வேறில்லை. ஆகையால், எனக்காக நான் பாடுபடுவதென்பது உங்கள் கண்ணுக்கு உங்களுக்காகப் பாடுபடுவதாய்த் தோன்றுகிறது.” (குடியரசு4.1926).
- “தீண்டாமை விலக்கு என்னும் விஷயத்தில் நான் ஏதாவது ஒரு சிறிதாகிலும் வேலை செய்திருப்பதாக ஏற்படுமானால் அது எங்கள் நலத்திற்குச் செய்ததாகுமே ஒழிய, உங்கள் நலத்திற்கென்று செய்ததாக மாட்டாது…………….” (குடியரசு 16-6-1929).
- ‘‘ஆதிதிராவிடர் நன்மையைக் கோரிப் பேசப்படும் பேச்சுகளும் செய்யப்படும் முயற்சிகளும் ஆதிதிராவிடரல்லாத மக்களில் பார்ப்பனரல்லாத எல்லோருடைய நன்மைக்கும் என்பதாக உணருங்கள்.’’ (குடியரசு10.1931).
- ‘திராவிடர் கழகம்’ என்பது, 4வது வருணத்தாராக ஆக்கப்பட்டு சமுதாயத்தில் இழிவுபடுத்தப்பட்டு, சரீரம் பாடுபட வேண்டியதாகக் கட்டாயப்படுத்தித் தாழ்த்தப்பட்டு வைத்திருக்கும் கோடி மக்கள் சமுதாயத்தின் விடுதலைக் கழகம் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்.” (குடியரசு 6-7-1946)
இதிலிருந்தே, ஈவேரா, அம்பேத்கரை விட எந்த அளவுக்கு முரண்படுகிறார் என்பதை கவனிக்கலாம். மேலும், எம். பாலசுப்ரமணிய முதலியார் போன்றோரை, சூத்திரர் என்று சொல்லியே வசைப் பாடியுள்ளார்[5].
© வேதபிரகாஷ்
17-06-2019
[1] A day prior, the Secretary of the Calcutta District Muslim League issued a statement urging Muslims to support the Federation’s protest.10 A procession of Federation and League activists paraded through several streets in central Calcutta and converged at the designated Ochterlony monument. Mandal presided over a meeting where the speakers condemned the Cabinet Mission and the Congress for by passing the legitimate demands of the Scheduled Castes and called upon the members to be prepared for any future struggle under the leadership of Dr Ambedkar and Mr. Jinnah.
[2] On reading these Brahmanic speculations on the origin of the four Varnas and particularly of tlie Shudras one is very much reminded of tliese words of Prof. Max Muller. All these speculations are really the twaddles of idiots and ravings of madmen and as such they ore no use to the student of history who is in search of a natural explanation of a human problem.
Max Muller, Ancient Sanskrit Literature (Panini’s office edition), p. 200.
[3] .R. Ambedkar, Who were Shudras?, Chapter.VIII, The Shudras were Kshatriyas, p.121
see Chapter.XII, The Theory in the crucible, p.241.
[4] Chapter.IX, Brahmins verss Shudras, pp.155-176.
[5] மக்கள் மூடர்களாயிருக்கும் வரையில் தான் திரு. எம். பாலசுப்பிரமணியம் போன்ற வருணாச்சிரம அழுக்கு மூட்டைகளின் ஏமாற்றுதல்களும் ஆஸ்திகப் பிரசாரமும் பலிக்குமே ஒழிய வேறில்லை. திரு. பாலசுப்பிரமணியம் அவர்கள் வெற்றி பெற்றால் நமது மக்களை இன்னும் மூடர்களாய் இருக்கிறார்கள். பகுத்தறிவற்றவர்களாயிருக்கிறார்கள் என்பது தான் உறுதிப்படுமே தவிர மற்றபடி சுயமரியாதைக் கொள்கையில் ஒரு அணுவளவும் அதற்காக அசைந்து விடாது. ஜாதியையும், கடவுள்களையும், மதத்தையும், கோவில்களையும் காப்பாற்றுவதற்காக திரு. பாலசுப்பிரமணிய முதலியார் சட்டசபைக்குப் போவதும் அவரை மக்கள் அனுப்புவதும் உண்மையானால் திரு. பால சுப்பிரமணியம் ஜாதிப்படி சூத்திரராகவும், மதப்படி பார்ப்பனர் அடிமை யாகவும் தான் இருக்கத் தகுதி உடையவரே தவிர அவர் சட்டசபையில் இருந்து ராஜரீக விஷயம் கவனிக்க சிறிதும் யோக்கியதை அற்றவர் என்று நம்மால் மெய்ப்பிக்க முடியும். திரு. கள்ளிப்பட்டி கிருஷ்ணசாமி நாயக்கராவது தன்னை க்ஷத்திரியன் என்று சொல்லிக் கொள்ளுகின்றார். திரு. பாலசுப்ரமணிய முதலியார் தன்னை சூத்திரன் அல்லது சற்சூத்திரன் என்று தானே தேவாரம், திருவாசகம் பெரியபுராணம், இராமாயணம் முதலிய “நம் அரும் பெரும் நூல்கள்” படி சொல்லிக்கொள்ள வேண்டும். குடி அரசு – துணைத் தலையங்கம் – 17.08.1930